Η πειρατεία στην Ελλάδα από το 1999

ή “πως κατεβάζουμε από το 1999”
Πάντα ήθελα να κάνω ένα άρθρο για την πειρατεία στην Ελλάδα, όχι αναλύοντας τα εκατομμύρια που χάνονται ή έχουν χαθεί, όχι κάνοντας θέμα για μια ακόμη φορά τα πνευματικά δικαιώματα, αλλά ερευνώντας πως διαμορφώθηκε στο internet μέσα στα χρόνια. Σε αυτό το άρθρο θα επιδιώξω να θυμηθώ και να ερευνήσω τους διαφορετικούς τρόπους πειρατείας από το 1998 περίπου, μέχρι σήμερα. Το Napster, και τα p2p, το rapidshare,τα file hosting, οι trackers, το Gamato, το streaming, το youtube… Είναι πολλά, αν και προσπάθησα να το φτιάξω χρονολογικά, είναι αρκετά δύσκολο καθώς τα περισσότερα πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο, ειδικά από το 2004 και μετά… Ας το δούμε.
Το Napster και τα άλλα παιδιά
Το μεγάλο μπαμ σε διεθνές επίπεδο όχι μόνο στην Ελλάδα, ήταν το Napster το 1999. Το Napster άντεξε δύο χρόνια παράνομο (1999-2001), αυτά τα δύο χρόνια έγινε του έλα να δεις. Μάθαμε το mp3 file για πρώτη φορά, μερικοί πιο σκληροπυρηνικοί έκαναν τα πρώτα cd rip ελληνικής δισκογραφίας, και η αρχή είχε μόλις γίνει. Το τέρας που δημιουργήσει ο Sean Parker το 1999 έγινε αιτία για πολλά εκλεκτά P2P που όμως τίποτα δεν θύμιζαν το Napster, καθώς η εποχή της αθωότητας είχε περάσει.
Ενδεικτικά κάποια άλλα P2P που ξεφύτρωσαν μετά το Napster ήταν:
WinMX (2000-2005), eMule (2002-), Kazaa (2001-2012), Limewire/Frostwire (2000-2010), BearShare (2000-2006), iMesh (1999-2004)
Πολλά από αυτά όπως το iMesh προσπάθησαν να κάνουν ότι το Napster πριν κλείσουν (από πρόστιμα), προσπάθησαν και να πουλήσουν μουσική. Δεν τα καταφέρανε και τόσο. Το Napster συνεχίζει μέχρι σήμερα και θεωρείτε ανταγωνιστής του iTunes και του Spotify. Το 2012 ενώθηκε με το Rhapsody, μια από τις πρώτες μουσικές πλατφόρμες. Ο founder του Napster, ο Sean Parker θεωρείτε ένας τύπος φαινόμενο που την έβγαλε εν τέλη λάδι από αυτήν την ιστορία, και όχι μόνο αυτό, αλλά έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη του Facebook και του Spotify. Μεταξύ άλλων είναι και δισεκατομμυριούχος. (Αμ πως)
Στην Ελλάδα ζήσαμε αρκετά μια περίοδο το Kazaa και το Limewire. Αξίζει να θυμηθούμε ότι το Limewire ήταν η χαρά του malware, και άλλα p2p αλλά εκεί το θυμάμαι αρκετά έντονα. Κλασσικό παράδειγμα το ότι αν έκανες αναζήτηση, έβλεπες να σου βγάζει ότι βρήκε αρχεία με το όνομα που ζητησες μαζί με XXX, NUDE κτλ κτλ… Αυτό ήταν αρκετά αστείο και τραγικό. Αλλά γενικά η φάση ήθελε προσοχή.
Παράλληλα εκείνη την περίοδο παίζουν μπάλα DC++ και mIRC αλλά υπάρχουν και κάποιοι που παίζουν μπάλα με torrents (piratebay και άλλα). Είπα mIRC και είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι τον ξέρουν ως IRC Client και αναρωτιούνται τι λέω, ε όλα γίνονται στο mIRC. Το DC++ έχει ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα άλλα p2p γιατί βασίζεται σε ένα διαφορετικό μοντέλο, χρησιμοποιεί το Direct Connect (DC) protocol. Αυτά τα δύο γενικά δεν χρησιμοποιόντουσαν σίγουρα από simple users, γιατί είχαν ένα επίπεδο δυσκολίας, όχι κάτι τραγικό, αλλά ικανό να αποκόψει κάποιους.
Τέλος, μπορεί να φανεί περίεργο αλλά κατεβάζανε και από ftp servers. Ναι το είπα.
Forums & Anti-Leech
Το 2002-2004 η πειρατεία ταινιών δεν γινότανε σε τέτοιο μεγάλο βαθμό φυσικά στην Ελλάδα, επειδή οι συνδέσεις ήταν κυρίως dial-up, αλλά υπήρχε για λίγους.Τα πειρατικά CD φυσικά είχαν γεμίσει τον τόπο, έφτασαν να πουλιούνται στη λαϊκή 3€. Τα mp3 players άρχισαν να μεγαλώνουν το κομμάτι τους στην αγορά και το youtube δεν υπήρχε. Οπότε η πειρατεία έπιανε κυρίως Μουσική, Λογισμικό και Videoclips(!). Είχαν κυκλοφορήσει πολλά ελληνικά forums, μερικά υπάρχουν ακόμα κάπως διαφορετικά, που ανεβάζαν μουσικές κυκλοφορίες και κατέβαζες μέσω Anti-Leech (ποιος το θυμάται αυτό άραγε;). Το anti-Leech ήταν η πρώτη λύση που βρέθηκε για είναι η πρόσβαση στα δεδομένα πιο κλειστή. Βέβαια, όταν άρχισε να υπάρχει κινητικότητα, τα πράγματα αλλάξανε. Όσοι κράτησαν το anti-leech μετακινήθηκαν σε server εξωτερικού (Hosting στην Ακτή Ελεφαντοστού ). Ενώ σε κάποια φάση όλοι παίζανε μπάλα με file hosting, που τα λέμε πιο μετά…
Τα forum δημιούργησαν το κλίμα της κοινότητας στο ελληνικό internet πριν το facebook. Ήταν όμως και από τα πρώτα που έφτιαξαν συνδρομητικές υπηρεσίες για κατέβασμα, κάτι που ιδεολογικά στο φιλοσοφία της ελεύθερης διάδοσης πληροφορίας, είναι λάθος.
To Rapidshare και τα άλλα file hosting
Rapidshare, YouSendit, megaupload και ένα σωρό άλλες παρόμοιες υπηρεσίες file hosting σήκωσαν το βάρος της πειρατείας για πολύ καιρό. Το concept είναι απλό, ανεβάζεις τα αρχεία σου ζιπαρισμένα σε έναν file server στην “Ελβετία” και δίνεις το λινκ να το κατεβάσουν από εκεί όσοι θέλουν. Στα περισσότερα file hostings είχες περιορισμούς στο πόσες φορές θα κατεβάσεις καθώς και πόσο θα μείνει διαθέσιμο το αρχείο σου αν έχεις free account. Και φυσικά είχαν δημιουργήσει συνδρομητικές υπηρεσίες που ήτανε το κλειδί του παραδείσου για όσους το συνδύαζαν με aDSL τότε. Το Rapidshare ειδικά εκείνη την περίοδο είχε πάρει τα πάνω του και ήταν ηγέτης του file service. Το 2010 το Rapidshare ήταν στα 50 πιο επισκεπτόμενα site, αυτό άλλαξε λίγο μετά το 2012, συγκεκριμένα:
Το 2012 μετά την διακοπή της λειτουργίας του άλλου μεγάλου χώρου φιλοξενίας αρχείων Megaupload, η Rapidshare αναγκάστηκε να μεταβάλλει την πολιτική της. Συγκεκριμένα προέβη σε μείωση της ταχύτητας ”κατεβάσματος” (download) στα 30 ΚByte/sec για τους ελεύθερους χρήστες. Αυτό συνέβη διότι πολλοί χρήστες έμειναν χωρίς κάποιον διαδικτυακό χώρο φιλοξενίας των αρχείων τους έτσι ώστε αναγκάστηκαν να μεταπηδήσουν στη Rapidshare διακινώντας όμως και πειρατικό υλικό. Φοβούμενη η Rapidshare ότι θα υποστεί ανάλογες νομικές κυρώσεις όπως η Megaupload, προσπάθησε να αποτρέψει την μεγάλη αύξηση στη χρήση της από τέως χρήστες Megaupload δημιουργώντας αντικίνητρα με το να μειώσει την ταχύτητα μετάδοσης στο ”κατέβασμα” επηρεάζοντας και τους συνδρομητές της υπηρεσίας (Premium member).
Επιπλέον η Rapidshare προχώρησε σε πιο αυστηρή πολιτική αναγκάζοντας τους χρήστες να δηλώνουν διεύθυνση, αριθμό τηλεφώνου και να αποδέχονται το δικαίωμα της υπηρεσίας να ελέγχει την νομιμότητα των αρχείων που αυτοί διακινούν. Το μέτρο αυτό προέκυψε μετά από απόφαση γερμανικού δικαστηρίου που όριζε ότι θα πρέπει υποχρεωτικά να φιλτράρονται όλα τα αρχεία που ”ανεβαίνουν” (upload) στους εξυπηρετητές της υπηρεσίας Rapidshare ώστε να μειωθούν τα φαινόμενα πειρατείας και καταπάτησης του νόμου περί πνευματικών διακιωμάτων.
Ως συνέπεια των παραπάνω έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι η Rapidshare αποκάλυψε τα στοιχεία χρήστη της, ο οποίος είχε ”ανεβάσει” μία ημέρα πριν την επίσημη κυκλοφορία του το λεύκωμα των Metallica. Γενικά τι φάση με τους Metallica; Ίδια ιστορία με το Napster σχεδόν.
Το rapidshare έκλεισε το 2015.
Μέσα σε αυτά, υπήρχε και το Streamload όπου σαν φιλοσοφία έμοιαζε με το Cloud hosting, γιατί είχες τα αρχεία που ήθελες ανεβασμένα και τα έστελνες σε όποιον ήθελες με το username του. Απλό και πολύ μπροστά για την εποχή του, ενώ σου έδινε και αρκετά καλή χωρητικότητα. Ιστορικά το έψαξα από ενδιαφέρον (είχε φτάσει να σου δίνει 50GB free!) , το Streamload έγινε MediaMax και τέλος TheLinkup και έκλεισε κάπου το 2008 με την μορφή που το ήξερα. Και just to know γατάκια το streamload ήταν από τα πρώτα file internet storage το 1998(!!).
Το Gamato.info και οι άλλοι
Tα torrents συγκέντρωσαν ένα μεγάλο κοινό χρηστών , οι οποίοι όμως με τα ανοιγοκλεισίματα των free trackers (mininova,kickass,piratebay,torrentz,btjunkie) μειώθηκαν σε ένα βαθμό, μερικοί εκλεκτικοί μπήκαν σε private trackers και άλλοι κατεβάζουν ότι βρούνε όπου το βρούνε αρκεί να έχει Seeders.
Κορυφαία στιγμή για τους ελληνικούς tracker ο συγχωρεμένος Gamato.info . Ο οποίος λειτούργησε πιο ανοιχτός σε γενικές γραμμές από τους άλλους tracker για περίπου 5 χρόνια, ίσως και περισσότερο(όποιος θυμάται ας το γράψει). Μέτραγε πολλές χιλιάδες μέλη και έκλεισε τον Μάρτιο του 2010. Μια εξέλιξη πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα της πειρατείας, που έλαβε μεγάλες διαστάσεις καθώς αφορούσε και πολλά (πάρα πολλά) μέλη. Τα οποία προφανώς δεν το πήραν τόσο καλά.
Παράλληλα με το κλείσιμο του gamato.info είδαμε και εξαιρετικά δείγματα ανιαρών δημοσιογράφων να αναλύουν επί του θέματος χωρίς να γνωρίζουν τα ελάχιστα. Υπενθυμίζω πως το κλείσιμο της σελίδας συνέπεσε λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία πορνογραφικού DVD με τότε γνωστή ξανθιά. Πολλοί τότε κάναν σενάρια ότι δεν ήταν τυχαίο.
Ο τύπος γράφει το 2010:
Η αστυνομία προχώρησε στις συλλήψεις μετά από μηνύσεις που είχαν υποβάλει τουλάχιστον 10 εταιρείες από τον χώρο του κινηματογράφου, της μουσικής βιομηχανίας και της πληροφορικής, οι οποίες υπολογίζουν ότι έχασαν τα τελευταία 7 χρόνια από διαφυγόντα κέρδη, περίπου 1 δισεκατομμύριο.
Ενώ επίσης τα ειδησεογραφικά φρόντισαν να εμπλουτίσουν το ρεπορτάζ τους προσθέτοντας όλοι μια φράση που την πήραν απτό δελτίο τύπου:
Σύμφωνα με τον νόμο περί πειρατείας, υπόλογοι είναι όχι μόνον οι διαχειριστές, αλλά και οι χρήστες του gamato, ωστόσο παραμένει στην διακριτική ευχέρεια του εισαγγελέα αν θα ασκηθούν διώξεις.
Όσο γνωρίζουμε δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο, και πως να γίνει άλλωστε όταν τα μέλη ξεπερνούσαν τα 100 χιλιάδες; Θα πιάνανε όποιον έχει χειρότερο ratio;
Λίγο μετά το κλείσιμο του gamato.info ακολούθησαν και κάποια άλλα site όπως το Greekz (2011) και το Greekddl (2012). Κάποια φάση θα κάνουμε ένα άρθρο πιο ανεπτυγμένο σε αυτά τα site που κλείσανε. Την ίδια περίοδο με το Gamato φυσικά λειτουργούν και άλλοι trackers οι περισσότεροι πιο prive. Πολλοί και εδώ χρησιμοποιούν κάποιου είδους συνδρομητική υπηρεσίας τύπου “free ratio”. Βέβαια στη φάση που βρίσκονται οι prive trackers είναι προφανές ότι χρειάζονται οικονομική ενίσχυση για να συντηρηθούν, διότι ως prive έχουν μικρότερα έσοδα διαφήμισης.
Ελληνικός υποτιτλισμός
Υπόψην ότι ο ελληνικός υποτιτλισμός ανέβηκε το 2005. Ο υποτιτλιστής είναι ο νέος ήρωας του διαδικτύου. Είναι ο οποιοσδήποτε, είναι κάθε ηλικίας και είναι αγαπητός γιατί κάνει την δουλειά του εθελοντικά και τις περισσότερες φορές επαγγελματικά. Υπάρχουν πολλά sites με υπότιτλους, ένα από αυτά το 2008, τo GreekTVsubs , αναγκάστηκε να σταματήσει μετά από μήνυση που έλαβε. Βέβαια εκεί δημιουργήθηκε ένα θέμα, κατά το πόσο οι υπότιτλοι υπάγονται στον νόμο της πειρατείας, αλλά από τι φαίνεται τα καταφέρανε. Μεταξύ άλλων το GreekTVsubs έκανε και κάτι πρωτότυπο, έφτιαχνε υπότιτλους ελληνικών σειρών για ανθρώπους με προβλήματα ακοής, ΔΩΡΕΑΝ.
Προφανώς το GTS δεν ηταν το μοναδικό site με αρχεία subs, το internet είναι γεμάτο με ελληνικά και διεθνή site. Παρόλλα αυτά μετά το κλείσιμο του GTS, άρχισαν οι ενσωματομένοι υπότιτλοι στα αρχεία video, ενώ πήραν χαμπάρι και το BS Player το οποίο είχε καιρό που είχε ξεκινήσει μια λειτουργία που σου έβρισκε υπότιτλους μόνο του στο internet, οπότε κατέβαζες από οπουδήποτε (torrent συνήθως) και μετά το άνοιγες με BS Player. Τόσο απλά.
Το youtube
Για μια μεγάλη μερίδα κόσμου το Υoutube παραμένει τρόπος να κατεβάσεις τραγούδια (ή και βίντεο). Βέβαια η όλη διαδικασία η οποία θεωρητικά είναι απλή, στοιχίζει αρκετά σε ποιότητα τις περισσότερες φορές. Αυτό το φαινόμενο ξεκίνησε κάπου το 2008 στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα υπάρχει. Sites ή και προγράμματα (τα οποία όμως πολλές φορές περιλαμβάνουν malware) σου μετατρέπουν το youtube link σε mp3 αρχείο.Όχι φυσικά με καμιά καλή ποιότητα αλλά μην τα θέλετε όλα δικά σας. Ένα ενδιαφέρον κομμάτι με το youtube είναι ότι συντέλεσε και στην μη-πειρατεία, καθώς άλλαξε τον τρόπο που ακούμε μουσική όταν είμαστε στον υπολογιστή, αλλά αυτά τα γράφω στον επίλογο στο τέλος.
To streaming ταινιών
Το Υoutube πρόσφερε το πρώτο ερέθισμα για το streaming, μαζί με τα παρόμοια sites (dailymotion). Κάποιοι θα θυμάστε τις ταινίες που ανέβαιναν σε parts (των 10λεπτών), και έπειτα όταν απελευθερώθηκε η διάρκεια, ολόκληρες ταινίες ανέβηκαν στο youtube. Φυσικά στο Hollywood φρόντισαν και το σκέφτηκαν οπότε είναι αδύνατο να ανέβει μια ταινία χωρίς να το πάρει χαμπάρι το youtube και να το αποκλείσει. Εξαίρεση οι ελληνικές ταινίες, που σε γενικές γραμμές υπάρχουν.
Με το streaming ασχολήθηκε και το greek-movies, το οποίο είχε (ή έχει ακόμα) κάποιες δικαστικές εκκρεμότητές, επειδή στη σελίδα του δίνει το link από ταινίες που έχουν ανεβεί σε youtube ή youtube style sites. Η φάση με το streaming είναι κάπως λεπτή. Καθώς ,το υλικό συνήθως μπορεί να ανεβασμένο από διαφορετικό χρήστη. Δηλαδή αν εγώ σε ένα νόμιμο site βρίσκω μια ταινία που έχει ανεβεί από κάποιον άλλλο, είναι παράνομο να την κοινοποιώ; Κανονικά όχι, αλλά ο πειρατικός νόμος είναι περίεργος.
Το streaming δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις,ούτε κάποιο έξτρα λογισμικό συνήθως. Γιαυτό κατάφερε να αναπτυχθεί ραγδαία.
Κάπως έτσι συνέβη και στη περίπτωση του Gamato (του νεότερου), το οποίο πρόσφερε χωρίς εγγραφή streaming ταινιών και σειρών από περίεργα video streaming sites. Φυσικά δεν υπήρχε μόνο το Gamato, τα site που προσφέρουν streaming ταινιών/σειρών με αυτό το τρόπο είναι πολλά μέχρι και τώρα που γράφω το άρθρο. Χωρίς καμία στοιχειώδη γνώση μπορεί να τα βρει ο καθένας. Και εδώ πατάει και επιτυχία που διαμορφώσανε. Το streaming είναι η ευκολότερη μορφή παρακολούθησης ταινίας on-line. Δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, ούτε κάποιο έξτρα λογισμικό. Αν χρειάζεται κάποια προσοχή, αυτή είναι στις διαφημίσεις που ξεπροβάλλουν κυρίως από τα streaming sites. Μάλιστα συνήθως τα site αυτά, δεν απαιτούν ούτε να δημιουργήσεις λογαριασμό, αυτό φαντάζομαι για 2 λόγους: Για να μην υπάρχει βάση με τους χρήστες και για να είναι εντελώς εύκολη η πρόσβαση. Περισσότερο ανοικτό σημαίνει και ευκολία εσόδων στις διαφημίσεις. (είναι πικρό που το λέω αλλά ισχύει)
Κατά την προσωπική μου γνώμη οι υπεύθυνοι των streaming sites πρέπει να είναι περισσότερο προσεχτικοί στο πόσο ανοιχτοί είναι, το πόσο ανοιχτός είσαι συμβολίζει και το πόσο προκλητικός είσαι. Οι οργανώσεις των πνευματικών δικαιωμάτων δρουν όπου ο ντόρος γίνετε μεγαλύτερος, γιατί εκεί τα ποσά είναι και μεγαλύτερα. Κάθε ΑΕΠΙ, θα ευχόταν όταν συνέλαβαν τους ιδιοκτήτες του gamato, να βρούνε και κάνα εκατομμύριο σε λογαριασμούς τους, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν γρήγορο οικονομικό όφελος και όχι να τους βάλουν φυλακή. (θυμίζει λίγο την λογική του νταβατζή τώρα που το σκέφτομαι ε;)
Meanwhile
Φυσικά δεν είμαστε μόνο στην Ελλάδα οι τρελοί που κάνουν streaming, στο εξωτερικό γίνετε ένας μικρός χαμός ταυτόχρονα με το Pop Corn Time και άλλα συναφή προγράμματα και site. Το Pirate Bay συνεχίζει κουτσά στραβά μέχρι και σήμερα. Τελευταίο νεότερο που το αφορούσε ήταν απόφαση του Σουηδικού δικαστηρίου ότι δεν μπορεί να υποχρεωθεί ο ISP Bredbandsbolaget να μπλοκάρει την πρόσβαση στο piratebay, κάτι που το ζήταγαν οι δισκογραφικές και κινηματογραφικά studio. Βέβαια αυτό είναι κάτι που σε άλλες χώρες (όχι τη δική μας) έχει επιτευχθεί.
Δικαστήριο της Στοκχόλμης, το οποίο χρειάστηκε ένα μήνα για να καταλήξει σε απόφαση, εξηγεί ότι δεν μπορεί να υποχρεώσει τη σουηδική εταιρία παροχής ίντερνετ Bredbandsbolaget να απαγορεύσει την πρόσβαση στο Pirate Bay, καθώς δεν ευθύνεται αυτή για την παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Στο δικαστήριο είχαν προσφύγει οι εταιρίες Universal Music, Sony Music, Warner Music, Nordisk Film και η σουηδική βιομηχανία ταινιών. Οι εταιρίες αυτές ισχυρίστηκαν ότι εάν η Bredbandsbolaget αρνηθεί να μπλοκάρει την ιστοσελίδα παράνομου downloading τότε θα πληρώσει τα ανάλογα πρόστιμα παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων στους πελάτες τους.
Ο πάροχος αρνήθηκε να υπακούσει και η διαμάχη μεταφέρθηκε στα δικαστήρια. Το Pirate Bay ξεκίνησε από μια μικρή σουηδική ιστοσελίδα το 2003 αλλά πολύ γρήγορα μετατράπηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο. Σε αντίθεση με την Bredbandsbolaget, δεκάδες πάροχοι από όλη την Ευρώπη έχουν αποφασίσει να μπλοκάρουν την προσβαση στην ιστοσελίδα
Έθνος- 28/11/2015
Το Pirate Bay έχει πλούσια ιστορία, τόσο πλούσια που το 2013 γυρίστηκε και ντοκιμαντέρ (The Pirate Bay Away from Keyboard- TPB-AFK). Αντί να τα συζητάμε δείτε το για να καλύψετε τι είχε συμβεί μέχρι τότε.
Βέβαια μπορεί να λένε συχνά ότι π.χ. στις ΗΠΑ δεν έχει τόσο μεγάλη πειρατεία αλλά μην ξεχνάμε και το γεγονός ότι εκεί αναγκαστήκανε και έφτιαξαν υπηρεσίες. Αλλά και πάλι και στις ΗΠΑ, υπάρχει πειρατεία, ότι δεν την βλέπεις δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Υπάρχει Netflix, iTunes, Spotify,TiVo αλλά υπάρχει και πειρατεία, μικρότερη, αλλά υπάρχει.
Επίλογος
Είναι προφανές με τα χρόνια ότι η πειρατεία διαμορφώνεται συνεχώς. Κάθε χρόνο αλλάζει. Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι η πειρατεία στη μουσική σήμερα δεν υπάρχει. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Γιατί σήμερα κατεβάζουν mp3; Κυρίως για τα κινητά, τα mp3 players και το αυτοκίνητο. To youtube , το spotify και άλλες τόσες υπηρεσίες αφαίρεσαν την πειρατεία μουσικής στους χώρους που υπάρχει internet. Σκεφτείτε το. Αν σας πω ένα τραγούδι να ακούσετε, ένα τραγούδι, και εσείς το έχετε σε cd ή και κατεβασμένο mp3, δεν υπάρχει μεγάλη περίπτωση να μπείτε στο youtube να το ακούσετε;
Από την άλλη η ταινίες/σειρές είναι ξεχωριστό κομμάτι στην ιστορία. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ο μόνος τρόπος να καταπολεμηθεί η πειρατεία ταινιών είναι να είναι εξίσου εύκολο, φθηνό και ποιοτικό να τα δεις στο στο internet με streaming, νόμιμα. Οι εταιρίες γενικά έχουν τάση να μην διορθώνουν τα λάθη που τους διορθώνει το internet. Λάθη όπως: Όταν οι υπότιτλοι σε μια σειρά λογοκρίνονται ή δεν βγάζουν νόημα, όταν η σειρά βγαίνει εξωτερικό και έρχεται Ελλάδα με καθυστέρηση 1-2 χρόνια. Μόνο παράδειγμα που η εταιρία τους “έκοψε” θυμάμαι τότε που είπαν για το Game Of Thrones ότι θα προβληθεί ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες. Ναι εκεί σκέφτηκαν σοφά.
Το κομμάτι του πειρατικού λογισμικού είναι ένας πόνος για κάθε επάγγελμα εξαρτώμενο από λογισμικό. Τουλάχιστον το 2015 μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μόνο και μόνο με Freeware/Open Source λύσεις, αλλά παιδιά μη γελιόμαστε δεν είναι το ίδιο. Ο κάθε εργοδότης που ζητάει υπάλληλο 20-24 ετών με πολύ καλές γνώσεις Photoshop/Illustrator μάλλον το ξέρει ότι το παιδί αποκλείετε να χάλασε 400-800 για τα αυθεντικά προγράμματα. Και αν θέλετε πάμε σε κάτι πιο πανεπιστημιακό, το MatLab, όλοι το δουλέψαμε, πληροφορικάριοι,μαθηματικοί, φυσικοί,μηχανικοί και όχι μόνο. (το οποίο πρόσφατα είδα πως έχει αλλάξει την τιμολογιακή του πολιτική για φοιτητές και καθηγητές αρκετά προς τα κάτω) Πόσοι δεν βρεθήκατε στη θέση που πρώτο μάθημα εργαστήριο σας είπε ο καθηγητής να κατεβάσετε το MatLab;
Προφανώς το μάθημα από τα κλεισίματα και στον ελληνικό χώρο της διαδικτυακής πειρατείας είναι ότι ένα κλείσιμο σημαίνει 4 ανοίγματα. Όταν ένα “ταινίες on-line ” κλείνει, ανοίγουν άλλα 4 διαφορετικά “ταινίες on-line”. Ο Έλληνας πειρατής ξεκίνησε από τον Geek που είχε ψαχτεί και βρει πως να κατεβάσει, έπειτα ο Έλληνας Geek έμαθε τους άλλους, και όσο οι τεχνολογίες άλλαζαν, άλλαζε και η ευκολία και ο τρόπος.
Τέλος,σε καμία περίπτωση το άρθρο δεν είναι 100% πλήρης, γι’ αυτό και θα το αναπτύσσω μέσα στο επόμενο διάστημα, περιμένοντας και από τους αναγνώστες να δώσουν την βοήθεια τους καθώς μερικά πράγματα τα θυμάμαι, άλλα τα βρίσκω αλλά πολλά ίσως να μην τα θυμάμαι.
Καλή συνέχεια με την ελπίδα τα δρώμενα της πειρατείας να γίνονται μαθήματα και να αλλάζουν προς το καλύτερο τον διαμοιρασμό της πληροφορίας με σεβασμό στους δημιουργούς τους, κυρίως αυτούς.
[starbox]